Günleri saya saya ilerlerken Bir bakarsın ki, Gelmiş, Nisan, Haziran, İnsanlık hali, Bitmiş, Ocak, Şubat, O akşam.

Ben, bir şehir sakiniydim eskiden, Toprak ve çamurla örtüldü bedenim. Çok derinlere saklandı gizli gizli. Duydum orada fayların...

Rüzgardaki yaprak misali insan, Bir sağa bir sola, Savrulur durmadan. Ve bir süre sonra insan olduğunu unutur! Fırtına bulutları...